Al het bestaande, alles wat wordt waargenomen met de vijf zintuigen is het ondoorgrondelijke spel van Para Brahman (het hoogste Absolute), Maayaa (de illusie). Deze grote, goddelijke Moeder bevat zowel licht als duisternis, zowel voorspoed als tegenspoed, zowel het positieve als het negatieve, zowel vooruitgang als achteruitgang, zowel evolutie als involutie, zowel opgang als neergang, bevrijding en verlossing en gebondenheid en vernietiging. Het is haar spel dat bestaat uit deze tegenstellingen of Dvandvas, dat we zien in deze paradoxale wereld van ons. Het is een spel dat nu vol van vreugde, dan vol van zorgen is. Het is een spel van geboorte en dood,dag en nacht, duisternis en licht, liefde en haat, voorkeur en afkeer, aantrekking en afstoting. Er is dan ook de grote nood deze verheven Kosmische Kracht van Para Brahman in haar heilzaam, voorspoedig, creatief, opbouwend, positief, progressief aspect aan te roepen, opdat ze zich moge manifesteren in elke zoekende ziel, in elke oprecht strevende ziel, in de vorm van alles wat voorspoedig, gezegend en progressief is. Zijzelf zal zich dan openbaren in haar goddelijk spel van alles te overwinnen wat duisternis is en een einde maken aan de benedenwaartse kracht. Zij is de benedenwaartse kracht en zij is de kracht die de benedenwaartse kracht overwint. Zijzelf is beide. Als Vidyaa Maayaa verlost ze. Het is dan ook noodzakelijk het positieve, het voorspoedige, het gezegende, het bevrijdende, het verlichtende aspect van Moeders kracht in ons aan te roepen, niet het betoverende, het bindende, het misleidende of ketenende aspect.

Het midden van deze laatste maand van het jaar is waarlijk een gepast ogenblik in de tijd om terug te kijken en na te gaan hoe je leven was in de voorbije elf maanden en in hoeverre ze je heeft geholpen te groeien in de verheven, nobele, sublieme idealen, die je je tot doel had gesteld.

Weldra is het Kerstmis, de komst van Jezus, die ons de weg toonde naar het koninkrijk der hemelen door zijn zaligheden, door zijn Bergrede, door zijn eigen ideaal patroon van leven, gedrag, karakter en omgang. Hij ging rond het goede doende. Hij overwon zichzelf. Hij was een meester die zijn vlees overwon, die zijn zintuigen onderwierp, die zijn bewustzijn verhief tot het niveau van het Opperwezen. Zozeer zelfs dat hij kon zeggen: "Ik en mijn Vader zijn één." Zo toonde hij ons, door zijn eigen stralend en ideaal leven, onze potentieel, de mogelijkheid binnen ons bereik. De glorierijke dag van zijn komst op aarde bijna tweeduizend jaar geleden kan waarlijk een wonderbare gelegenheid zijn om na te denken over dit geheel van kennis datje verwierf door terug te blikken op de voorbije elf maanden en om een beslissing te nemen voor de volgende twaalf maanden, beginnend met de eerste januari. Stralende zielen, toegewijden van de Heer, die de rechtvaardigheid liefhebben, beminde zoekers op het pad van zelfontplooiing, verhef jezelf door jezelf! Want dat is het gebod van de wereldleraar Bhagavaan Shrie Krishna: "Oeddhared Aatmanaatmaanam. Verhef jezelf door jezelf." Zoek inspiratie, zoek leiding,trek het licht aan uit alle richtingen zo je wil, maar de inspanning moet de jouwe zijn. Niets kan dat vervangen. Leiding is mogelijk, licht kan komen, inspiratie kan komen. Maar de inspanning moet worden geleverd door jezelf. Die inspanning is Poeroeshaartha, eigen inspanning. Alle dingen in dit heelal, sedert de oudste tijden, werden verworven door oprechtheid en oprechte inspanningen, toewijding, volharding en doortastendheid. Deze eigen inspanning is een kleine prijs voor de glorierijke verworvenheid, deze grote vervulling die het leven is. Zonder deze verworvenheid is het leven geen leven. Het is de levende dood. Het is zo goed als onbestaande.

Als we enkel bestaan om de tijd door te brengen, bestaan we niet, leven we niet. Bergen en rotsen en mineralen in het diepste van de aarde zijn er al miljoenen jaren, maar wat ze miljoenen jaren geleden waren, dat zijn ze nu nog. Hun staat is er een van nooit uit te stijgen boven hun eigen toestand. De enige uitzondering is het bezielde leven. En het is het voorrecht van de mens zelfs meer te zijn dan bezield leven,van bewust, intelligent en doelgericht te zijn. Dat is het hoogste voorrecht. En ook jij behoort tot de mensheid. Het kenmerk van de menselijke status is een heldere waarneming, een intelligent begrip van het doel van het leven en ook de mogelijkheid een doelgerichte inspanning te leveren om dat grootse en glorierijke doel te bereiken. Dat is leven. En tot die wonderbare inspanning is de mens in staat, precies omdat hij goddelijk is. Het is de goddelijkheid van je wezen die er nooit vrede zal mee nemen dat je alleen maar actief bent op het menselijke niveau. Ze zal zich altijd blijven manifesteren. Zij is het die je er telkens weer toe aanzet je oorspronkelijke luister te verwerkelijken. Zij is het die je aanzet tot het heroveren van het verloren, glorierijke koninkrijk en tot het bewustzijn van je totale volmaaktheid. Deze innerlijke drang van de God in de mens naar Godbewustzijn is het enige dat de naam leven waardig is. De staat van goddelijkheid is onze eeuwige, natuurlijke staat waarop wij een geboorterecht, een vordering kunnen laten gelden.

We mogen de tijd niet voorbij laten gaan zonder iets tastbaars te doen in deze opwaartse beweging van het bewustzijn tot kosmisch bewustzijn, naar goddelijke volmaaktheid, vrede en vreugde. Laten we dan ook de inventaris maken van het voorbije jaar. En laten we in het licht van wat we over onszelf leren, beslissen hoe we de volgende twaalf maanden zullen gebruiken.